24/12/14

Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου Δένδρου


 

Η Ειρεσιώνη (από το είρος=έριον, μαλλί) είναι κλάδος αγριελιάς στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, κάστανα, αμύγδαλα κλπ).
Στολίσαμε το σπίτι
 


Ηταν εκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του  χρόνου που εφευγε  και παράκληση  για γονιμότητα και ευφορία και για το επόμενο χρόνο.
Ζωγράφισα τραπεζομάνδηλα με χρώματα υφάσματος
 
 
Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22/9  -20/10 ) παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τα κάλαντα από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας φιλοδώρημα από τον νοικοκύρη, και όταν εφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους,και εκεί έμενε μέχρι την ίδια ημέρα του νέου έτους, οπότε αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την εκαιγαν.
Εφτιαξα μπισκότα με γλάσο, σοκολατάκια γεμιστά, μελομακάρονα, κουραμπιέδες
 
 
Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δένδρου είναι η Ειρεσιώνη, όπου μέσω αυτής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δένδρου στους βόρειους λαούς από τους Ελληνες ταξιδευτές, οι οποιοι επειδή δεν είχαν ελαιόδενδρα,  στόλιζαν κλαδιά από τα δένδρα που εφύοντο στο κάθε τόπο.

Εφτιαξα κηροπήγια για την κόρη μου
Μικρά αλλά και μεγάλα
 
 
Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντιου και απαγορεύτηκε. Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλθε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου δένδρου από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον ΄Οθωνα στην Ελλάδα, ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο.

Σουβέρ για το μπαζάρ της αδελφής μου
 
Ο Martin Luther τον 16ο αιώνα στην Γερμανία  ξεκίνησε την παράδοση των αναμμένων  λαμπών στο δένδρο όταν είδε την εικόνα ενός πράσινου δένδρου την παραμονή των Χριστουγέννων με τα αστέρια να λάμπουν στον ουρανό από πάνω του, του εκανε μεγάλη εντύπωση και ετσι τοποθέτησε ενα παρόμοιο δένδρο, διακοσμημένο με αναμμένα κεριά, μέσα στο σπίτι του.
Φαράσια για τις πολύ καλές μου φίλες
 
 
Στα μέσα του 1800, το έθιμο είχε επεκταθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα περισσότερα από 72 εκατομμύρια δένδρα στολίζονται κάθε Χριστούγεννα, και από αυτά, 35 εκατομ είναι αληθινά δένδρα ενώ 37 εκατομ είναι τεχνητά.
Και καρδούλες, πολλές πολλές καρδούλες.......
 

Χρόνια Πολλά  - Καλά Χριστούγεννα

Ευτυχισμένο το νέο Ετος 2015!

26/10/14

Vincent van Gogh Life, work and contemporaries


Mixed Media με επιρροή από το έργο του Van Gogh "Sunflowers"

Ο Vincent van Gogh  είναι ενας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών. Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1853 στο Zundert της Ολλανδίας. Οι γονείς του ήταν ο Θεόδωρος και η Αννα Carbentus προτεστάντες και οι δύο. Είχαν αλλα 5 παιδιά. Ως παιδί ο Van Gogh  ήταν σιωπηλός και είχε παράξενη συμπεριφορά. Του άρεσε να μελετά τα φυτά και να παρατηρεί τις συνήθειες μικρών εντόμων. Το μόνο ατομο που νιώθει κοντά του καθ όλη τη διάρκεια της ζωής του είναι ο κατά τέσσερα χρόνια μικρότερος αδερφός του Τεό.

And - my plan for my life is to make paintings and drawings, as many and as well as I can - then, whn my life is over, I hope to depart in no other way than loking back with love and wistfulness and thinking, oh paintings that I would have made!  Vincent van Gogh, 11 November 1883.

Στο σχολείο δεν είχε καλή επίδοση και ετσι σταματά νωρίς τις σπουδές του. Βρίσκει δουλειά ως συσκευαστής βιβλίων και αργότερα στο Λονδίνο στην Γκαλερί Γκουπίλ. Εκεί ερωτεύεται την κόρη της σπιτονοικοκυράς του, όμως εκείνη τον αποκρούει και αποφασίζει να εξαγνίσει τον πόνο του στην θρησκεία. Πηγαίνει στο Παρίσι και εκεί επισκέπτεται τις εκθέσεις και τα μουσεία, αλλά περνά τον περισσότερο καιρό του κλεισμένος με ενα φίλο στο δωμάτιό του διαβάζοντας και σχολιάζοντας τη Βίβλο.
φωτό σε ηλικία 19 ετών το 1873

Ο Τεό τον εκλιπαρεί να αφιερωθεί στην ζωγραφική, νιώθοντας ότι αυτή είναι η πρωταρχική του κλίση. Εξακολουθούν να αλληλογραφούν, και συχνά συμπληρώνει τα εμπιστευτικά γράμματα με σχέδια που περιγράφουν τους τόπους και τα πρόσωπα με τα οποία έρχεται σε επαφή. Αποφασίζει να γίνει πάστορας αλλά στις εισαγωγικές εξετάσεις αποτυγχάνει. Τρεις μήνες αργότερα αρχίζει να κάνει κηρύγματα στο Μπορινάζ, στο μεταλλευτικό κέντρο του Βελγίου. Ο Van Gogh συμμερίζεται τον τρόπο ζωής των μεταλλωρύχων και στέλνει σχέδια από τον κόσμο τους.

If a peasant painting smells of bacon, smoke, potato steam -fine-that's not unhealthy- if a stable smells of manure -very well, that's what a stable's for (...) But a peasant painting mustn't become perfumed.  Letter to Theo, 30 April 1885.
Το εργο είναι : The potato eaters και παρόλο που ο Van Gogh ζωγράφισε μια τελείως διαφορετική ζωή από την δική του  και μάλιστα με ασχημους ανθρώπους, ο πίνακας αυτός εμελλε να γίνει ο πιο ξακουστός για τον ζωγράφο.


Εγκαθίσταται στις Βρυξέλλες, και αρχίζει να μελετά συστηματικά σχέδιο, μαθαίνει τους κανόνες της προοπτικής, μελετά την ανατομία του ανθρώπινου σώματος.
Σε αυτήν την περίοδο διαπράττει το σφάλμα να ερωτευτεί ξανά και για αλλη μια φορά θα πληγωθεί. Πηγαίνοντας στους γονείς της χήρας  θέλοντας να αποδείξει την αποφασιστικότητά του κράτησε το χέρι του για αρκετή ώρα πάνω από τη φλόγα μιας λάμπας πετρελαίου.

Portrait of Marcelle Roulin 1888 oil on canvas . Στην Arles ο ζωγράφος εκανε νέους φίλους όπως ο Roulin ο ταχυδρόμος και η οικογένειά του η οποία όλη πόζαρε για τον ζωγράφο. Το μωρό τους το ζωγράφισε πολλές φορές.

Το 1882 στη Χάγη γνωρίζει τη Χριστίνα την επονομαζόμενη Σιέν, και είναι πόρνη. Το πιο γνωστό πορτραίτο της θα εχει τίτλο "Θλίψη". Η Σιέν απεικονίζεται καθιστή και σκυμμένη με τους αγκώνες ακουμπισμένους στα γόνατα. Το δράμα της ζωής της δε φαίνεται στο κρυμμένο της πρόσωπο, αλλά στο γυμνό κορμί της, ζωγραφισμένο χωρίς την παραμικρή προσπάθεια εξωραισμού.
Τον Δεκέμβριου του 1883 τον βρίσκουμε στο Νόιεν, και καταπιάνεται ξανά με τις ολόσωμες μορφές που τις απεικονίζει στις καθημερινές τους ασχολίες όπως την "Χωρική που σκουπίζει". Για πίνακες όπως η Νεκρή φύση με πέντε μπουκάλια και κύπελλο εμπνεύστηκε από μπουκάλες, στάμνες και κούπες καθημερινής χρήσης, με απλές φόρμες και όχι από αντικείμενο πολυτελείας.

Irises, 1890 oil on canvas. Μετακομίζοντας στο ασυλο του Saint-Paul-de-Mausole στο  Saint Remy. Στην αρχή δεν εβγαινε καθόλου εξω και δούλευε από μνήμης τα λουλούδια και τους κήπους.
Οι ανταλλαγές απόψεων που έχει με τους εμπρεσιονιστές φίλους του, κατά τις συναντήσεις τους στα καμπαρέ, γεννούν πίνακες όπως το "Εσωτερικό εστιατορίου" και η "Γυναίκα καθισμένη στο καφενείο Ταμπουρέν", πίνακες που ταιριάζουν με τις προτιμήσεις του Τουλούζ-Λοτρέκ με τον οποίο συνδέεται στενά. Ενα αλλο σημαντικό εργο της περιόδου αυτής είναι η προσωπογραφία του Μπαρμπα-Τανγκί, ενός χρωματέμπορα, φίλου των καλλιτεχνών, που συχνά τον πλήρωναν με πίνακες τους και σήμερα είναι το καύχημα των μεγαλύτερων μουσείων του κόσμου.

Gauguin's chair 1888 oil on canvas. Ο ζωγράφος  ζωγράφισε αυτήν την καρέkλα σε αντίθεση με την δική του
για να δείξει τον θαυμασμό του για τον  Gauguin και σαν ανθρωπο αλλά και σαν ζωγράφο.
Ζωγραφίζει μιά δεύτερη παραλλαγή σ΄έναν πίνακα του παλιού του φίλου Εμίλ Μπερνάρ "τις Γυναίκες της Βρετάνης σε πράσινο λιβάδι". Ο Σπορέας κεχριού, εργο ενός μεγάλου ζωγράφου που θαυμάζει απεριόριστα, του γίνεται εμμονη ιδέα με αποτέλεσμα να ζωγραφίσει τελικά τη δική  του παραλλαγή.


The sower 1881 pencil,pen and brush in ink and watercolours, on paper. Στην διάρκεια της ζωής του εφτιαξε πάνω από 30 εργα με αυτό το θέμα.

Τώρα πια χρησιμοποιεί εντονα, τολμηρά χρώματα. Στα νυχτερινά καφενεία το κίτρινο είναι κυρίαρχο. Μπορούμε να το δούμε ακόμα και στη Νεκρή φύση. Χρησιμοποιεί εντονα χρώματα και για το εργο "το δωμάτιο του Van Gogh στην Αρλ".
Στην Αρλ ο Van Gogh ξαναβρίσκει με χαρά τον Γκογκέν που τον αποθανατίζει καθώς ζωγραφίζει τα "Ηλιοτρόπια". Δεν θέλει όμως να ταυτιστεί με αυτό τον ανθρωπο που ζωγραφίζει ηλιοτρόπια με ύφος τρελού. Μετά από εναν αγριο καβγά με τον Γκογκέν κόβει το ενα του αυτί με ξυράφι. Στη συνέχεια θα καταγράψει ο ίδιος αυτό το επεισόδιο της ζωής του στην "Αυτοπροσωπογραφία με Κομμένο το Αυτί".

Sunflowers 1889 oil on canvas.  Ζωγράφισε τον πρώτο πίνακα το 1887 στο Παρίσι. Μετά ζωγράφισε 3 πίνακες με τα ηλιοτρόπια σε μπλε φόντο και ενα πίνακα με κίτρινο φόντο. Οταν ο Gauguin του ζήτησε δύο από αυτούς, ο Van Gogh ξαναζωγράφισε αντίγραφα αυτών.

Στο νοσοκομείο τον περιθάλπει ενας νεαρός γιατρός , ο δρ Ρε, που θα γίνει ενας από τους ειλικρινέστερους θαυμαστές του.
Ο αδελφός του ετοιμάζεται να παντρευτεί και ο Van Gogh  εισπράττει το γεγονός αυτό ως εγκατάλειψη.Φεύγει για το ασυλο του Σεν-Ρεμί-ντε-Προβάνς ελπίζοντας να θεραπευτεί. Οι κρίσεις όμως ξαναρχίζουν και ωθούν τον Van Gogh  στην απελπισία. Οταν είναι ετσι ασχημα δεν καταφέρνει να ζωγραφίσει αλλά μόλις νιωθει καλύτερα ξαναπιάνει το πινέλο. Τώρα τον απασχολούν περισσότερο οι φόρμες που γίνονται κυματιστές και ανήσυχες. Ζωγραφίζει κυπαρίσσια σαν να ήταν φλόγες,ουρανούς γεμάτους στροβίλους, κορμούς ελιάς που με τη συστροφή τους αναδεικνύεται ο δυναμισμός τους.

The white orchard 1888 oil on canvas Μετακομίζοντας στην Arles το 1888  πίστευε ότι η υγεία του θα καλυτερεψει και όπως και εγινε. Τα τοπία της περιοχής τα λατρεψε.


Χάρη στη διαμονή του στο Σεν-Ρεμί η υγεία του αποκαθίσταται γρήγορα. Ο αδερφός του του ζητάει να επιστρέψει. Με τα λουλούδια καστανιάς και το βάζο με γαρίφαλα και ασπρους μενεξέδες, δημιουργεί εργα που διαφέρουν όμως πολύ από τα εργα της παρισινής περιόδου. Ο αδερφός του του προτείνει να εγκατασταθούν όλοι μαζί. Ομως εχει οικονομικά προβλήματα και ετσι ο Van Gogh νιώθει εγκαταλελειμμένος.  Η συνάντησή τους καταλήγει σε καβγά. Ο Van Gogh εχει την εντύπωση ότι ολα γκρεμίζονται γύρω του.  Στις 27 Ιουλίου ο Van Gogh  κατευθύνεται προς τα σταροχώραφα, χωρίς όμως να εχει μαζί του πινέλα, ουτε καβαλέτο, μόνο ενα περίστροφο για να χτυπήσει κοράκια. Σε μια στιγμή βαθιάς απελπισίας, το στρέφει στον εαυτό του.

The yellow house 1888 oil on canvas. Τον Μαίο του 1888 νοίκιασε 4 δωμάτια σε ενα σπίτι  στο Place Lamartine  και το οποιο εγινε γνωστό με το όνομα Κίτρινο σπίτι . Εκεί καλούσε τους συναδέλφους του αρχίζοντας από τον ίδιο τον Gauguin που τον θαύμαζε απεριόριστα .

Ο γιατρός Γκασέ ειδοποιείται και σπεύδει να τον σώσει. Διαπιστώνει όμως ότι η σφαίρα δε γίνεται να αφαιρεθεί. Το βράδυ ο αδελφός του Τεό δεν φεύγει. Ξαπλώνει δίπλα του στο ίδιο κρεββάτι. Ο Van Gogh  πεθαίνει ετσι, κοντά στον Τεό, γύρω στη μιάμιση τα ξημερώματα στις 28 Ιουλίου 1890.
(Οταν ο Van Gogh  ζωγράφιζε τον κάπως σκυθρωπό πίνακα της τοπικής εκκλησίας στην Ωβέρ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο εφημέριό της θα αρνούταν να τον θάψει στο νεκροταφείο, λίγες εβδομάδες αργότερα, επειδή είχε αυτοκτονήσει.)

The raising of Lazarus 1890 oil on canvas

Το Μουσείο Van Gogh στο Άμστερνταμ, περιέχει τη μεγαλύτερη συλλογή πινάκων του Van Gogh σε όλο τον κόσμο.



Η μόνιμη έκθεση του μουσείου περιλαμβάνει έργα του Van Gogh,  χρονολογικά, από την περίοδο της εφηβείας του μέχρι το τέλος της ζωής του. Ανάμεσα στους πίνακες που ξεχωρίζουν ανήκει και μία εκδοχή από τα Ηλιοτρόπια. Το μουσείο διαθέτει ακόμα βιβλιοθήκη με υλικό που αφορά στη ζωή και το έργο του Van Gogh.


Κάθε χρόνο το μουσείο επισκέπτονται 1,5 εκατ επισκέπτες από όλο τον κόσμο.



29/7/14

Summer Shoes


Summer shoes 2014


Οι άνθρωποι φορούν παπούτσια ή τουλάχιστον κάτι αντίστοιχο εδώ και 40.000 χρόνια και μόνο τα τελευταία 200 χρόνια άρχισαν να τα διαφοροποιούν σχεδιαστικά σε δεξί και αριστερό παπούτσι.
Στην διαδρομή των χρόνων αναπτύχθηκε μια τεράστια ποικιλία παπουτσιών. Για να τα ανακαλύψουμε δεν έχουμε παρά να επισκεφτούμε ένα από τα μουσεία Παπουτσιών που λειτουργούν στον κόσμο.



BATA Shoe Museum, Τορόντο Καναδάς
Το Bata είναι το μεγαλύτερο και ίσως το καλύτερο μουσείο παπουτσιών στον κόσμο. 12.000 παπούτσια και εκατοντάδες αντικείμενα που σχετίζονται με τα παπούτσια στα ράφια, από Γιαπωνέζικα σανδάλια φτιαγμένα από ανθρώπινες τρίχες, κάλτσες από χόρτο που φορούν οι κάτοικοι της Αλάσκας μέχρι και ένα ζευγάρι μπότες τουλάχιστον 4.500 ετών. Το ένα τέταρτο του Μουσείο είναι αφιερωμένο σε εκθέματα που είναι περιστασιακά ενώ το υπόλοιπο τμήμα του Μουσείου αλλάζει παπούτσια με την ταχύτητα που αλλάζει τα παπούτσια της η Carrie Bradshaw ... Ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύπτει κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον κάθε εβδομάδα. Το Μουσείο δημιουργήθηκε από την οικογένεια ΒΑΤΑ που ήταν και οι ιδρυτές της εταιρείας παπουτσιών ΒΑΤΑ. Για να παραμείνουν τα εμπορικά παπούτσια έξω από το Μουσείο ούτε ένα ζευγάρι της εταιρείας ΒΑΤΑ δεν υπάρχει στα εκθέματα.



SONS στο Kruishoutem του Βελγίου
SONS, το ακρωνύμιο του Shoes Or Not Shoes .. βρίσκεται 74 χιλιόμετρα έξω από τις Βρυξέλλες. Σε ένα μοντέρνο αστραφτερό χώρο με εκπληκτικά ράφια που θυμίζει ταινία του ΜΑΤΡΙΧ, το SONS ειδικεύεται σε εθνογραφικά παπούτσια και παπούτσια με ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά. Τα εκθέματα μοιάζουν περισσότερα με κομμάτια τέχνης παρά με παπούτσια. Το Μουσείο είναι προκλητικό και για άτομα που δεν ενδιαφέρονται απόλυτα και μόνο για τα παπούτσια , ποιήματα καλλιτεχνών, σκίτσα και δημιουργίες με θέμα ή υλικό τα παπούτσια.






Marinica Μουσείο Παπουτσιών, Μανίλα  Φιλιππίνες
Μια από τις παρεξηγημένες διάσημες “συλλέκτριες”, είναι και η γνωστή Imelda Marcos, χήρα του δικτάτορα των Φιλιππίνων. Αναρωτηθήκατε τι συνέβη στα παπούτσια της όταν ο σύζυγος της εκδιώχθηκε από τη χώρα του ? Προφανώς πήρε μαζί της ένα ζευγάρι παπουτσιών για το οποίο είμαι σίγουρη ότι θα  δυσκολεύτηκε πολύ να διαλέξει ανάμεσα στα χιλιάδες παπούτσια που είχε στην κατοχή της ... Ευτυχώς 1.500 από αυτά κατέληξαν σε μια πτέρυγα του Μουσείου Μαρικίνα, ένα διαμορφωμένο ριζόμυλο του 19ου αιώνα. Ίσως η συλλογή να μην είναι ακριβώς μουσειακή αλλά σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αποδεικτικά της δικτατορικής εποχής της χώρας της. Η είσοδος κοστίζει μόνο ένα δολάριο και η προσέλευση του κοινού είναι ιδιαίτερα μεγάλη !!




Tuspm Shoe Museum, Φιλαδέλφεια ΗΠΑ
Στον 6ο όροφο του Πανεπιστήμιου του Temple Τμήμα Ποδιατρικής της Ιατρικής Σχολής φιλοξενεί ένα ιδιαίτερο κόσμημα. Μια μοναδική συλλογή παπουτσιών (όχι ιδιαίτερα γνωστή αλλά σημαντική για το Πανεπιστήμιο) Η έκθεση απαντά στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι φορούν παπούτσια. Το πιο σημαντικό είναι ότι η έκθεση είναι Δωρεάν αλλά μόνο με ραντεβού. Οι καλεσμένοι ξεναγούνται από τους σπουδαστές του Πανεπιστημίου οι οποίοι απαντούν σε όλους τις ερωτήσεις αλλά και ενθαρρύνουν και πολλές ερωτήσεις. Μία καλή ξενάγηση μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από μια ώρα.


Giant Shoe Museum, Seattle ΗΠΑ
Αν ένα δολάριο για το  Μουσείο της Μαρικίνα είναι αρκετό για να δείτε τα εκθέματα σ αυτό το Μουσείο πρέπει να ρίξετε ένα νόμισμα σε ένα από τα τρία μηχανήματα ώστε να μπορέσετε να δείτε μέσα από το ματάκι σε μια κινηματογραφική μηχανή του περασμένου αιώνα τις συλλογές παπουτσιών. Κάθε μηχάνημα έχει ένα διαφορετικό σόου και το πιο δημοφιλές είναι αυτό με τον ψηλότερο άνθρωπο στον κόσμο και τα παπούτσια του.



Πηγή:
http://www.difernews.gr/articles/20/politismos/28850/mouseio-papoutsion/



Καλό Καλοκαίρι!!!

3/7/14

Ενα ειλικρινές αντίο στην Καίτη Οικονόμου






Ηταν Αύγουστος του 2009 όταν διάβασα το βιβλίο της «Μου το είπε ενας αγγελος» και πραγματικά με άγγιξε. Ηταν ένα υπέροχο βιβλίο, που πλέον ανήκει στα αγαπημένα μου.

Αποφάσισα να γράψω στη συγγραφέα και να της πω τις εντυπώσεις μου για το βιβλίο.

Εγραψα τα συνηθισμένα καλά λόγια που λέμε σε κάποιον για πρώτη φορά, αλλά που αντικατόπτριζαν την πραγματικότητα. "  Ότι η ιστορία παραμένει καθηλωτική μέχρι το τέλος, ότι δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου και βέβαια πόσο πολύ μου αρεσε η γραφή της " και ....

Μου απάντησε….
Πράγμα που δεν περίμενα, γιατί τότε το ιντερνετ και τα email, δεν ήταν στις δόξες τους. Εκείνο το μήνυμα απέπνεε ειλικρίνεια, απλότητα, και οικειότητα τόσο που μπορώ να πω ότι μου αρεσε πιο πολύ από το βιβλίο. Μου εξηγούσε κάποια πράγματα από το μυθιστόρημα, γιατί τα εγραψε και τι εννοούσε. Με ρώτησε αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα σχόλια μου στο προσωπικό της ιστολόγιο και στον εκδοτικό οίκο.

Εμαθα ότι δεν ήταν το πρώτο της βιβλίο αν και εγώ τότε την είχα πρωτοανακαλύψει στο βιβλιοπωλείο. Μου είπε : "Διάβασε και τα προηγούμενα και θα καταλάβεις καλύτερα……"




Και πράγματι τα διάβασα με τη σειρά.  "Ο κήπος με τις μουριές-Το σκουλαρίκι της τύχης-Δράκος στο χιόνι-Λευκή Ορχιδέα-το Φθινόπωρο της μάγισσας-Ερωτας πόλεμος".

Από τις πρώτες σελίδες τα βιβλία με καθήλωναν, οι περιπέτειες των ηρώων περιγράφονταν τόσο ρεαλιστικές, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ρομαντικές. Μοναδικές περιγραφές τοπίων, ανάλαφρες πλοκές, ανατροπές, χρώματα και εικόνες της Ελλάδας μας, με κοινωνικές προεκτάσεις χωρίς όμως να γίνεται δασκαλίστικο, και πάντα με θετικά δυνατά μηνύματα. 

Και κάθε φορά που κυκλοφορούσε ένα βιβλίο της και το διάβαζα  της έστελνα τις εντυπώσεις μου και μου απαντούσε πάντοτε με πολύ γλυκύτητα και τρυφερότητα.
Αυτό που εκτιμούσα περισσότερο ήταν οι μακροσκελείς απαντήσεις που με εκαναν να νιώθω ξεχωριστή καθώς αφιέρωνε αρκετό χρόνο για μένα προσωπικά.

Δεν είμασταν φίλες (αν είμασταν ίσως να ήξερα για την περιπέτεια της) όμως όσες φορές της εγραψα, η απάντησή της ήταν άμεση και χωρίς ίχνος υπεροψίας.
Επεσα από τα σύννεφα όταν εμαθα το θάνατό της. Και στεναχωριέμαι που δεν πρόλαβα να της γράψω για το τελευταίο βιβλίο της  που διάβασα  :  «Η καρδιά θυμάται».




Το δύσκολο στην εποχή μας είναι να μπορείς να ξεφύγεις από την σκληρή καθημερινότητα και τα βιβλία της σίγουρα  σε βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο για να το επιτύχεις.
Δυστυχώς οι άνθρωποι φεύγουν αλλά ευτυχώς για κάποιους αφήνουν πίσω τους ενα ζωντανό κομμάτι του εαυτού τους.

Καλό ταξίδι!

24/2/14

Carnival Masks


Μάσκα από γύψο και ζωγραφισμένη με ακρυλικά
Μία από τις έννοιες της λέξης Μάσκα στο λεξικό είναι η καλύπτρα των ματιών ή όλου του προσώπου για μεταμφίεση  στις απόκριες ή σε άλλες περιστάσεις κατά τις οποίες  κάποιος  θέλει να αποφύγει την αναγνώριση των χαρακτηριστικών του προσώπου του.  


Μάσκα από γύψο και ζωγραφική με σμάλτα
          

Η Μάσκα είναι παρούσα στο θέατρο από τις απαρχές του και χρήσιμη στην εναλλαγή ηρώων και καταστάσεων.
Μάσκα με γυψόγαζα και powertex

Όσο για την προέλευση της λέξης μάσκα, ο Χλωρός στο Λεξικό του αναφέρει τη λέξη μασχαρά που θεωρείται αραβική και σημαίνει τον περίγελο αλλά και τον γελωτοποιό με βάση το τριγράμματο σ(ά)χ(ι)ρ(α) που σημαίνει κοροϊδεύω. Στο Λεξικό του Bloomsbery αναφέρεται ότι στη συνέχεια, τον 16ο αιώνα, πήραν τη λέξη οι Ιταλοί με τη μορφή maschera, οι Γάλλοι ως masque και οι Άγγλοι ως mask. Μασχαρά, λοιπόν, ίσον περίγελος, γελωτοποιός, αυτός δηλαδή που δεν τον παίρνει κανείς στα σοβαρά αλλά και αυτός που με όργανο το γέλιο και το πείραγμα τολμά να πει στον βασιλιά αυτό που κανένας άλλος δεν τολμά να του πει: την αλήθεια. Κι αν ο βασιλιάς θυμώσει εναντίον του, ο γελωτοποιός επικαλείται την ανοησία και το αστείο.
Μάσκες από γύψο
 Να είστε καλά και να περάσετε ακόμα καλύτερα!!

Αφιερωμένο:

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο……………