24/2/12

Heart Final Judgment


Καρφίτσα από Αλπακά-Μπρούτζο-Χαλκό

Ο διαγωνισμός  Φεβρουαρίου της APinkDreamer  http://apinkdreamer.blogspot.com/2012/02/free-your-inspiration-february-creative.html  έχει θέμα την καρδιά.


Καθώς ο γιος μου είναι λάτρης της αιγυπτιολογίας, μύθοι και ιστορίες  εκείνης της εποχής συνεχώς επαναλαμβάνονται στις συζητήσεις μας. Αγαπημένη συμβολική ιστορία είναι αυτή που αφορά το ζύγισμα της καρδιάς.


Η καρδιά για τους Αιγυπτίους ήταν υψίστης σημασίας, όχι μόνο για τη λειτουργία του σώματος αλλά και για την ψυχή. Γι’ αυτό ήταν το μόνο όργανο που δεν το αφαιρούσαν κατά τη διαδικασία της ταρίχευσης. 


Σκουλαρίκια επιχρυσωμένος μπρούτζος και χάντρες preciosa

Στη «Βίβλο των Νεκρών»  περιέχεται η  περιγραφή του τελετουργικού της ζύγισης της καρδιάς του νεκρού σε σύγκριση με το βάρος του φτερού  της αλήθειας.  Ο Θεός  Ανούβις ζυγίζει την καρδιά, ενώ ο θεός  Θωθ, θεός της σοφίας, καταγράφει το αποτέλεσμα. Αν κριθεί ότι ο νεκρός «είπε την αλήθεια» τότε θα μπορέσει η ψυχή του να λάβει την άδεια εισόδου στον κάτω κόσμο, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα την καταβροχθίσει η Αμίτ, που έχει κεφάλι κροκοδείλου.


Στο μέταλλο εχω δημιουργήσει κυματισμούς


Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι η καρδιά είναι το κέντρο της σκέψης, της μνήμης και του συναισθήματος.

Και τα τρία μέταλλα έχουν σφυρηλατηθεί

 Αυτό ισχύει μέχρι τη σημερινή εποχή και στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε είναι σίγουρο ότι στο τέλος της διαδρομής θα κριθούμε.  Σε αντίθεση με τους Αιγύπτιους εγώ θα ευχόμουν να είναι η καρδιά μας «βαριά»  από καλές πράξεις και αγνά αισθήματα.

                                   Καλό τριήμερο, καλά κούλουμα!!

                                      Mania   



13/2/12

Ερωτευμένοι το 445 π.Χ.



Καρδούλες φίλντισι-ασημένια charms



Περικλής και Ασπασία

Ένας έρωτας  που έμεινε στην Ιστορία. 

Η Ασπασία ήταν όμορφη, ευφυής και καλλιεργημένη, αλλά είχε ένα μειονέκτημα: ήταν μετανάστρια από τη Μίλητο της Μικράς Ασίας. Για κακή της τύχη, είχε καταφτάσει στην Αθήνα σε μια εποχή κατά την οποία η πόλη έβριθε από μετανάστες. Τότε εκείνοι αποκαλούνταν «μέτοικοι» και δεν είχαν δικαίωμα να αποκτήσουν αθηναϊκή υπηκοότητα. Έτσι και η Ασπασία δεν μπορούσε να παντρευτεί έναν Αθηναίο.


Το φίλντισι είναι το γυαλιστερό στρώμα ανθρακικού ασβεστίου που χαρακτηρίζει την επιφάνεια ποικίλλων κοχυλιών.
Η Ασπασία διέθετε αρετές που σπάνιζαν στις καταπιεσμένες Αθηναίες: παιδεία και ευφυΐα. Στα 25 της (445πX) γνώρισε τον μεγάλο άντρα των Αθηνών και τον κατέκτησε. Ο Περικλής, που είχε ήδη δύο γιους από τον αποτυχημένο γάμο του και είχε χωρίσει τη σύζυγό του, έφερε την Ασπασία στο σπίτι του και έκανε έναν γιο μαζί της, τον μικρό Περικλή.

Το φίλντισι ηρεμεί, αναδεικνύει τα συναισθήματα και διώχνει το στρες.
Η Αθηναϊκή κοινωνία ουδέποτε είδε με καλό μάτι την Ασπασία. Έτσι λίγο πριν από το ξέσπασμα του Πελοποννησιακού Πολέμου η συμβία του Περικλή βρέθηκε κατηγορούμενη για ανήθικη συμπεριφορά. Τότε επειδή ως ξένη δεν μπορούσε να παρουσιαστεί στο δικαστήριο, ανέλαβε την υπεράσπισή της ο ίδιος ο Περικλής. Ο τελευταίος έφτασε λοιπόν στο σημείο να ξεσπάσει σε λυγμούς προκειμένου να συγκινήσει τους δικαστές και τελικά η Ασπασία αθωώθηκε.



Το φίλντισι αντιπροσωπεύει το χρήμα και τον πλούτο.
Η περιπέτεια αυτή έφερε το ζεύγος ακόμα πιο κοντά, αλλά η ιστορία περίμενε στη γωνία: η απόφαση του Περικλή να αντιμετωπίσει της σπαρτιατικές δυνάμεις  με το να κλείσει τον πληθυσμό της Αττικής εντός των τειχών της Αθήνας (431πX) προκάλεσε υπερπληθυσμό και μια επιδημία που εξόντωσε τεράστιο τμήμα των αμάχων αλλά και των στρατιωτών. Την επόμενη διετία έχασε τους δύο νόμιμους γιους του, την αδελφή του και πολλούς άλλους οικείους του. Επιπλέον έχασε την εξουσία και βρέθηκε κατηγορούμενος για χρηματισμό. Μετά από όλα αυτά ο Περικλής με την γνωστή δυναμική του  κατόρθωσε να εξασφαλίσει την αθηναϊκή υπηκοότητα στον γιο της Ασπασίας (προκειμένου να αποκτήσει κληρονόμο) -αλλά όχι στην ίδια. Την τελευταία χρονιά της ζωής του (429πX) ο Περικλής κατάφερε να επανέλθει στην εξουσία, αλλά στο τέλος πέθανε από τον καταστρεπτικό λοιμό που ακόμα μάστιζε την Αθήνα.




Η Ασπασία έμεινε τότε ολομόναχη σε μια εχθρική κοινωνία.
Ο  φαρμακερός κωμωδιογράφος Αριστοφάνης παρουσίασε την Ασπασία μέσα από το έργο «Αχαρνείς» ως υπαίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Από κει και πέρα, τα ίχνη της χάνονται-τα γηρατειά και ο θάνατός της καλύπτονται ακόμα από μυστήριο. Το όνομά της έμεινε ωστόσο στην ιστορία.

Να είστε όλοι καλά και πάντοτε ερωτευμένοι!!


                                 Mania