29/7/14

Summer Shoes


Summer shoes 2014


Οι άνθρωποι φορούν παπούτσια ή τουλάχιστον κάτι αντίστοιχο εδώ και 40.000 χρόνια και μόνο τα τελευταία 200 χρόνια άρχισαν να τα διαφοροποιούν σχεδιαστικά σε δεξί και αριστερό παπούτσι.
Στην διαδρομή των χρόνων αναπτύχθηκε μια τεράστια ποικιλία παπουτσιών. Για να τα ανακαλύψουμε δεν έχουμε παρά να επισκεφτούμε ένα από τα μουσεία Παπουτσιών που λειτουργούν στον κόσμο.



BATA Shoe Museum, Τορόντο Καναδάς
Το Bata είναι το μεγαλύτερο και ίσως το καλύτερο μουσείο παπουτσιών στον κόσμο. 12.000 παπούτσια και εκατοντάδες αντικείμενα που σχετίζονται με τα παπούτσια στα ράφια, από Γιαπωνέζικα σανδάλια φτιαγμένα από ανθρώπινες τρίχες, κάλτσες από χόρτο που φορούν οι κάτοικοι της Αλάσκας μέχρι και ένα ζευγάρι μπότες τουλάχιστον 4.500 ετών. Το ένα τέταρτο του Μουσείο είναι αφιερωμένο σε εκθέματα που είναι περιστασιακά ενώ το υπόλοιπο τμήμα του Μουσείου αλλάζει παπούτσια με την ταχύτητα που αλλάζει τα παπούτσια της η Carrie Bradshaw ... Ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύπτει κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον κάθε εβδομάδα. Το Μουσείο δημιουργήθηκε από την οικογένεια ΒΑΤΑ που ήταν και οι ιδρυτές της εταιρείας παπουτσιών ΒΑΤΑ. Για να παραμείνουν τα εμπορικά παπούτσια έξω από το Μουσείο ούτε ένα ζευγάρι της εταιρείας ΒΑΤΑ δεν υπάρχει στα εκθέματα.



SONS στο Kruishoutem του Βελγίου
SONS, το ακρωνύμιο του Shoes Or Not Shoes .. βρίσκεται 74 χιλιόμετρα έξω από τις Βρυξέλλες. Σε ένα μοντέρνο αστραφτερό χώρο με εκπληκτικά ράφια που θυμίζει ταινία του ΜΑΤΡΙΧ, το SONS ειδικεύεται σε εθνογραφικά παπούτσια και παπούτσια με ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά. Τα εκθέματα μοιάζουν περισσότερα με κομμάτια τέχνης παρά με παπούτσια. Το Μουσείο είναι προκλητικό και για άτομα που δεν ενδιαφέρονται απόλυτα και μόνο για τα παπούτσια , ποιήματα καλλιτεχνών, σκίτσα και δημιουργίες με θέμα ή υλικό τα παπούτσια.






Marinica Μουσείο Παπουτσιών, Μανίλα  Φιλιππίνες
Μια από τις παρεξηγημένες διάσημες “συλλέκτριες”, είναι και η γνωστή Imelda Marcos, χήρα του δικτάτορα των Φιλιππίνων. Αναρωτηθήκατε τι συνέβη στα παπούτσια της όταν ο σύζυγος της εκδιώχθηκε από τη χώρα του ? Προφανώς πήρε μαζί της ένα ζευγάρι παπουτσιών για το οποίο είμαι σίγουρη ότι θα  δυσκολεύτηκε πολύ να διαλέξει ανάμεσα στα χιλιάδες παπούτσια που είχε στην κατοχή της ... Ευτυχώς 1.500 από αυτά κατέληξαν σε μια πτέρυγα του Μουσείου Μαρικίνα, ένα διαμορφωμένο ριζόμυλο του 19ου αιώνα. Ίσως η συλλογή να μην είναι ακριβώς μουσειακή αλλά σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αποδεικτικά της δικτατορικής εποχής της χώρας της. Η είσοδος κοστίζει μόνο ένα δολάριο και η προσέλευση του κοινού είναι ιδιαίτερα μεγάλη !!




Tuspm Shoe Museum, Φιλαδέλφεια ΗΠΑ
Στον 6ο όροφο του Πανεπιστήμιου του Temple Τμήμα Ποδιατρικής της Ιατρικής Σχολής φιλοξενεί ένα ιδιαίτερο κόσμημα. Μια μοναδική συλλογή παπουτσιών (όχι ιδιαίτερα γνωστή αλλά σημαντική για το Πανεπιστήμιο) Η έκθεση απαντά στο ερώτημα γιατί οι άνθρωποι φορούν παπούτσια. Το πιο σημαντικό είναι ότι η έκθεση είναι Δωρεάν αλλά μόνο με ραντεβού. Οι καλεσμένοι ξεναγούνται από τους σπουδαστές του Πανεπιστημίου οι οποίοι απαντούν σε όλους τις ερωτήσεις αλλά και ενθαρρύνουν και πολλές ερωτήσεις. Μία καλή ξενάγηση μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από μια ώρα.


Giant Shoe Museum, Seattle ΗΠΑ
Αν ένα δολάριο για το  Μουσείο της Μαρικίνα είναι αρκετό για να δείτε τα εκθέματα σ αυτό το Μουσείο πρέπει να ρίξετε ένα νόμισμα σε ένα από τα τρία μηχανήματα ώστε να μπορέσετε να δείτε μέσα από το ματάκι σε μια κινηματογραφική μηχανή του περασμένου αιώνα τις συλλογές παπουτσιών. Κάθε μηχάνημα έχει ένα διαφορετικό σόου και το πιο δημοφιλές είναι αυτό με τον ψηλότερο άνθρωπο στον κόσμο και τα παπούτσια του.



Πηγή:
http://www.difernews.gr/articles/20/politismos/28850/mouseio-papoutsion/



Καλό Καλοκαίρι!!!

3/7/14

Ενα ειλικρινές αντίο στην Καίτη Οικονόμου






Ηταν Αύγουστος του 2009 όταν διάβασα το βιβλίο της «Μου το είπε ενας αγγελος» και πραγματικά με άγγιξε. Ηταν ένα υπέροχο βιβλίο, που πλέον ανήκει στα αγαπημένα μου.

Αποφάσισα να γράψω στη συγγραφέα και να της πω τις εντυπώσεις μου για το βιβλίο.

Εγραψα τα συνηθισμένα καλά λόγια που λέμε σε κάποιον για πρώτη φορά, αλλά που αντικατόπτριζαν την πραγματικότητα. "  Ότι η ιστορία παραμένει καθηλωτική μέχρι το τέλος, ότι δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου και βέβαια πόσο πολύ μου αρεσε η γραφή της " και ....

Μου απάντησε….
Πράγμα που δεν περίμενα, γιατί τότε το ιντερνετ και τα email, δεν ήταν στις δόξες τους. Εκείνο το μήνυμα απέπνεε ειλικρίνεια, απλότητα, και οικειότητα τόσο που μπορώ να πω ότι μου αρεσε πιο πολύ από το βιβλίο. Μου εξηγούσε κάποια πράγματα από το μυθιστόρημα, γιατί τα εγραψε και τι εννοούσε. Με ρώτησε αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα σχόλια μου στο προσωπικό της ιστολόγιο και στον εκδοτικό οίκο.

Εμαθα ότι δεν ήταν το πρώτο της βιβλίο αν και εγώ τότε την είχα πρωτοανακαλύψει στο βιβλιοπωλείο. Μου είπε : "Διάβασε και τα προηγούμενα και θα καταλάβεις καλύτερα……"




Και πράγματι τα διάβασα με τη σειρά.  "Ο κήπος με τις μουριές-Το σκουλαρίκι της τύχης-Δράκος στο χιόνι-Λευκή Ορχιδέα-το Φθινόπωρο της μάγισσας-Ερωτας πόλεμος".

Από τις πρώτες σελίδες τα βιβλία με καθήλωναν, οι περιπέτειες των ηρώων περιγράφονταν τόσο ρεαλιστικές, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ρομαντικές. Μοναδικές περιγραφές τοπίων, ανάλαφρες πλοκές, ανατροπές, χρώματα και εικόνες της Ελλάδας μας, με κοινωνικές προεκτάσεις χωρίς όμως να γίνεται δασκαλίστικο, και πάντα με θετικά δυνατά μηνύματα. 

Και κάθε φορά που κυκλοφορούσε ένα βιβλίο της και το διάβαζα  της έστελνα τις εντυπώσεις μου και μου απαντούσε πάντοτε με πολύ γλυκύτητα και τρυφερότητα.
Αυτό που εκτιμούσα περισσότερο ήταν οι μακροσκελείς απαντήσεις που με εκαναν να νιώθω ξεχωριστή καθώς αφιέρωνε αρκετό χρόνο για μένα προσωπικά.

Δεν είμασταν φίλες (αν είμασταν ίσως να ήξερα για την περιπέτεια της) όμως όσες φορές της εγραψα, η απάντησή της ήταν άμεση και χωρίς ίχνος υπεροψίας.
Επεσα από τα σύννεφα όταν εμαθα το θάνατό της. Και στεναχωριέμαι που δεν πρόλαβα να της γράψω για το τελευταίο βιβλίο της  που διάβασα  :  «Η καρδιά θυμάται».




Το δύσκολο στην εποχή μας είναι να μπορείς να ξεφύγεις από την σκληρή καθημερινότητα και τα βιβλία της σίγουρα  σε βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο για να το επιτύχεις.
Δυστυχώς οι άνθρωποι φεύγουν αλλά ευτυχώς για κάποιους αφήνουν πίσω τους ενα ζωντανό κομμάτι του εαυτού τους.

Καλό ταξίδι!